Gravelbikers
ANWB
STEL
Matthijs (43) en Thomas (9) van den Broek uit Driebergen zijn fervent gravelbikers. Vader en zoon maken langere tochten over onverharde paden – dwars door de natuur. Het liefst met kampeerbepakking, voor een weekendje ‘bikepacken’.
ANWB-lid sinds: 15 jaar
Favoriete gravelroute: rondje Den Treek (beiden), Kroondomein (Matthijs)
Samen gravelbiken sinds: 1,5 jaar
Hoe begon jullie gravelbike-avontuur?
Thomas: ‘Voor mijn achtste verjaardag kreeg ik een gravelbike. Die ziet er anders uit dan de mountainbike die ik daarvoor had. Hij heeft een racefietsstuur, de banden zijn wat dunner, en de fiets is lichter. Dan kun je wat harder en verder weg.’
Matthijs: ‘We fietsen over bospaadjes, landweggetjes – eigenlijk overal waar het te saai is op de mountainbike, maar waar je met een racefiets niet op kan. Ik maak sinds 2022 tochten met mijn gravelfiets: langere stukken offroad, weg van asfalt, stoplichten en verkeer. Zó mooi, en al helemaal dat ik dat nu samen met Thomas kan doen.’
‘Vanaf het vroege voorjaar gaan we regelmatig met tentjes op pad om te bikepacken’
Waar gravelen jullie allemaal naartoe?
Thomas: ‘Meestal doen we in het weekend een rondje naar Den Treek, dat is een landgoed bij Leusden met een groot bos en een mooi kasteelachtig huis. Daar lopen veel leuke gravelpaadjes. We zijn ook twee keer naar de Veluwe geweest.’
Matthijs: ‘Toen sliepen we in Garderen op een camping. Vanaf het vroege voorjaar gaan we regelmatig met tentjes en kampeeruitrusting op pad om een weekend te “bikepacken”. Naar Texel bijvoorbeeld.’
Thomas: ‘Ik vond Texel heel mooi: we fietsten over een schelpenpad door de duinen en hebben in zee gezwommen. ‘s Avonds zagen we de zonsondergang vanaf het strand.’
Matthijs: ‘We sliepen op een strandcamping midden in de duinen. Met de fiets op de boot was extra avontuurlijk. We waren binnen 24 uur terug, maar het voelde als een mini-vakantie.’
Bikepack-lijstje
Bij een goede voorbereiding hoort natuurlijk ook een degelijk inpaklijstje. Dit is die van Thomas en Matthijs. Kopiëren en afvinken maar! →
Jullie leggen flinke afstanden af!
Thomas: ‘Een normaal rondje is tussen de 35 en 40 kilometer, mijn dagrecord is 57 kilometer, naar Texel. En de volgende dag 50 kilometer terug.’
Matthijs: ‘En je bent niet moe dan, dat vind ik wel bijzonder. Je klaagt ook nooit onderweg. Ik push je niet om verder of harder te gaan.’
Thomas: ‘Weet ik. Ik vind het leuk om een doel te hebben, om een bepaalde afstand te halen.’
Matthijs: ‘Ja, een afstand van A naar B volbrengen, dat motiveert mij ook enorm. Mooi dat jij dat ook hebt.’
‘Dit samen met mijn zoon kunnen doen, is een van de mooiste dingen die er is’
Wat vinden jullie verder leuk aan gravelfietsen?
Matthijs: ‘Ik vind het lekker om actief bezig te zijn en de rust op te zoeken. Op een gegeven moment gaat mijn hoofd op een ander level draaien, dan kom ik in zenmodus. Samen genieten we van wat we onderweg zien, zoals herten en Schotse Hooglanders midden op het fietspad op de Veluwe. Dit samen met mijn zoon kunnen doen, is een van de mooiste dingen die er is. Soms zie ik andere gravelbikers bewonderend naar ons kijken – mooi is dat.’
Thomas: ‘Ik vind de natuur ook heel mooi. Soms kom je bijna niemand tegen. Lekker even weg van de drukte, en van mijn twee zussen, dat geeft wel rust. Een soort ik-momentje heb ik dan weleens.’
Kletsen jullie onderweg ook veel?
Thomas: ‘Soms als we iets tegenkomen, maar het is meer fietsen dan praten. Vooral als de route moeilijk is, dan moeten we ons wel even concentreren natuurlijk. Tijd voor een babbeltje en een theetje is er dan niet.’
Matthijs: ‘Ik vind het wel mooi als Thomas een inkijkje geeft in zijn hoofd, met de vragen die hij stelt of dingen die hij deelt. Ik krijg meer van hem mee dan wanneer we thuis zijn. En inderdaad: we hoeven niet de hele tijd te praten, soms is het gewoon een kwartier trappen. O ja, en als we door een tunnel rijden…’
Thomas: ‘... schreeuwen we heel hard.’
Matthijs: ‘We zingen ook op de fiets, The Lion Sleeps Tonight.’
Thomas: ‘Dat hoef je dan weer niet te vertellen.’
Welke gravelbike-uitdaging willen jullie graag nog samen aangaan?
Thomas: ‘Ik wil proberen iets grotere rondjes te fietsen, van 40 of 45 kilometer. En mijn dagrecord van 57 kilometer verbreken.’
Matthijs: ‘We kunnen een keer naar opa en oma in Drenthe fietsen? Dat is 156 kilometer, best een stevig eind. Dat doen we dan in twee dagen, 77 kilometer per dag?’
Thomas: ‘Dat zou ik ook wel grappig vinden, vooral als dat lukt. Dan hebben we wel echt een doel, toch heel anders dan gewoon een rondje fietsen.’
Is jouw sportfiets al verzekerd (bij de ANWB)?
Check hier je premie, mét Wegenwacht fiets →
Leuke fietscampings in de natuur
Het is nu misschien nog wat koud – maar wil je alvast jouw gravelavontuur voor aankomende lente of zomer plannen? Dit zijn de favoriete slaapadresjes van Thomas en Matthijs.
1. Camping Zegenoord, Loenen
Matthijs: 'Een natuurcamping zoals een natuurcamping hoort te zijn: met weinig voorzieningen – wel douches met warm water – midden in de natuur. Ook is er een kampvuurhut, met zitplekken rond een mooie open plaats, aan de rand van natuurgebied de Loenermark. Dat wordt ook wel het “gravelwalhalla” van Nederland genoemd.'
2. Camping Kogerstrand, Texel
Matthijs: Wat wij leuk vonden aan deze grote camping aan de rand van het dorp De Koog, was dat je echt midden in de duinen kampeert, en zo het strand oploopt. Onze plek was net groot genoeg voor twee kleine trekkerstentjes. Bij de strandtent vlakbij hadden ze natuurlijk Skuumkoppe van de tap, dat smaakt extra lekker als je op Texel bent.'
3. Landgoedcamping Westerwolde, Assel
Matthijs: 'Vlakbij Radio Kootwijk ligt een geweldig gebied om op de gravelfiets te doorkruisen. Op deze camping mag je in een vuurschaal een kampvuur bouwen, zijn de prijzen vriendelijk en is er altijd plek op het trekkersveld. Tegenover de camping zit Halte Assel, handig voor honger – friet – en dorst. De camping ligt trouwens wel aan een spoorlijn, toch heb je het gevoel dat je helemaal buiten bent.'
Wil jij ook als ANWB-stel in Kampioen? →
Geef je op via kampioen@anwb.nl
Tekst: Jasmine Groenendijk | Fotografie: Jonathan Andrew
ANWB
STEL
Gravelbikers
Matthijs (43) en Thomas (9) van den Broek uit Driebergen zijn fervent gravelbikers. Vader en zoon maken langere tochten over onverharde paden – dwars door de natuur. Het liefst met kampeerbepakking, voor een weekendje ‘bikepacken’.
Is jouw sportfiets al verzekerd (bij de ANWB)?
Check hier je premie, mét Wegenwacht pechhulp →
ANWB-lid sinds: 15 jaar
Favoriete gravelroute: rondje Den Treek (beiden), Kroondomein (Matthijs)
Samen gravelbiken sinds: 1,5 jaar
Hoe begon jullie gravelbike-avontuur?
Thomas: ‘Voor mijn achtste verjaardag kreeg ik een gravelbike. Die ziet er anders uit dan de mountainbike die ik daarvoor had. Hij heeft een racefietsstuur, de banden zijn wat dunner, en de fiets is lichter. Dan kun je wat harder en verder weg.’
Matthijs: ‘We fietsen over bospaadjes, landweggetjes – eigenlijk overal waar het te saai is op de mountainbike, maar waar je met een racefiets niet op kan. Ik maak sinds 2022 tochten met mijn gravelfiets: langere stukken offroad, weg van asfalt, stoplichten en verkeer. Zó mooi, en al helemaal dat ik dat nu samen met Thomas kan doen.’
‘Vanaf het vroege voorjaar gaan we regelmatig met tentjes op pad om te bikepacken’
Waar gravelen jullie allemaal naartoe?
Thomas: ‘Meestal doen we in het weekend een rondje naar Den Treek, dat is een landgoed bij Leusden met een groot bos en een mooi kasteelachtig huis. Daar lopen veel leuke gravelpaadjes. We zijn ook twee keer naar de Veluwe geweest.’
Matthijs: ‘Toen sliepen we in Garderen op een camping. Vanaf het vroege voorjaar gaan we regelmatig met tentjes en kampeeruitrusting op pad om een weekend te “bikepacken”. Naar Texel bijvoorbeeld.’
Thomas: ‘Ik vond Texel heel mooi: we fietsten over een schelpenpad door de duinen en hebben in zee gezwommen. ‘s Avonds zagen we de zonsondergang vanaf het strand.’
Matthijs: ‘We sliepen op een strandcamping midden in de duinen. Met de fiets op de boot was extra avontuurlijk. We waren binnen 24 uur terug, maar het voelde als een mini-vakantie.’
Bikepack-lijstje
Bij een goede voorbereiding hoort natuurlijk ook een degelijk inpaklijstje. Dit is die van Thomas en Matthijs. Kopiëren en afvinken maar! →
Jullie leggen flinke afstanden af!
Thomas: ‘Een normaal rondje is tussen de 35 en 40 kilometer, mijn dagrecord is 57 kilometer, naar Texel. En de volgende dag 50 kilometer terug.’
Matthijs: ‘En je bent niet moe dan, dat vind ik wel bijzonder. Je klaagt ook nooit onderweg. Ik push je niet om verder of harder te gaan.’
Thomas: ‘Weet ik. Ik vind het leuk om een doel te hebben, om een bepaalde afstand te halen.’
Matthijs: ‘Ja, een afstand van A naar B volbrengen, dat motiveert mij ook enorm. Mooi dat jij dat ook hebt.’
‘Dit samen met mijn zoon kunnen doen, is een van de mooiste dingen die er is’
Wat vinden jullie verder leuk aan gravelfietsen?
Matthijs: ‘Ik vind het lekker om actief bezig te zijn en de rust op te zoeken. Op een gegeven moment gaat mijn hoofd op een ander level draaien, dan kom ik in zenmodus. Samen genieten we van wat we onderweg zien, zoals herten en Schotse Hooglanders midden op het fietspad op de Veluwe. Dit samen met mijn zoon kunnen doen, is een van de mooiste dingen die er is. Soms zie ik andere gravelbikers bewonderend naar ons kijken – mooi is dat.’
Thomas: ‘Ik vind de natuur ook heel mooi. Soms kom je bijna niemand tegen. Lekker even weg van de drukte, en van mijn twee zussen, dat geeft wel rust. Een soort ik-momentje heb ik dan weleens.’
Kletsen jullie onderweg ook veel?
Thomas: ‘Soms als we iets tegenkomen, maar het is meer fietsen dan praten. Vooral als de route moeilijk is, dan moeten we ons wel even concentreren natuurlijk. Tijd voor een babbeltje en een theetje is er dan niet.’
Matthijs: ‘Ik vind het wel mooi als Thomas een inkijkje geeft in zijn hoofd, met de vragen die hij stelt of dingen die hij deelt. Ik krijg meer van hem mee dan wanneer we thuis zijn. En inderdaad: we hoeven niet de hele tijd te praten, soms is het gewoon een kwartier trappen. O ja, en als we door een tunnel rijden…’
Thomas: ‘... schreeuwen we heel hard.’
Matthijs: ‘We zingen ook op de fiets, The Lion Sleeps Tonight.’
Thomas: ‘Dat hoef je dan weer niet te vertellen.’
Welke gravelbike-uitdaging willen jullie graag nog samen aangaan?
Thomas: ‘Ik wil proberen iets grotere rondjes te fietsen, van 40 of 45 kilometer. En mijn dagrecord van 57 kilometer verbreken.’
Matthijs: ‘We kunnen een keer naar opa en oma in Drenthe fietsen? Dat is 156 kilometer, best een stevig eind. Dat doen we dan in twee dagen, 77 kilometer per dag?’
Thomas: ‘Dat zou ik ook wel grappig vinden, vooral als dat lukt. Dan hebben we wel echt een doel, toch heel anders dan gewoon een rondje fietsen.’
Leuke fietscampings in de natuur
Het is nu misschien nog wat koud – maar wil je alvast jouw gravelavontuur voor aankomende lente of zomer plannen? Dit zijn de favoriete slaapadresjes van Thomas en Matthijs.
1. Camping Zegenoord, Loenen
Matthijs: 'Een natuurcamping zoals een natuurcamping hoort te zijn: met weinig voorzieningen – wel douches met warm water – midden in de natuur. Ook is er een kampvuurhut, met zitplekken rond een mooie open plaats, aan de rand van natuurgebied de Loenermark. Dat wordt ook wel het “gravelwalhalla” van Nederland genoemd.'
2. Camping Kogerstrand, Texel
Matthijs: Wat wij leuk vonden aan deze grote camping aan de rand van het dorp De Koog, was dat je echt midden in de duinen kampeert, en zo het strand oploopt. Onze plek was net groot genoeg voor twee kleine trekkerstentjes. Bij de strandtent vlakbij hadden ze natuurlijk Skuumkoppe van de tap, dat smaakt extra lekker als je op Texel bent.'
3. Landgoedcamping Westerwolde, Assel
Matthijs: 'Vlakbij Radio Kootwijk ligt een geweldig gebied om op de gravelfiets te doorkruisen. Op deze camping mag je in een vuurschaal een kampvuur bouwen, zijn de prijzen vriendelijk en is er altijd plek op het trekkersveld. Tegenover de camping zit Halte Assel, handig voor honger – friet – en dorst. De camping ligt trouwens wel aan een spoorlijn, toch heb je het gevoel dat je helemaal buiten bent.'
Wil jij ook als ANWB-stel in Kampioen? →
Geef je op via kampioen@anwb.nl
Tekst: Jasmine Groenendijk | Fotografie: Jonathan Andrew