‘What’s the difference between Greek roads and the surface of the moon?’, vraagt onze buschauffeur Kristoforos met een brede grijns. We kijken elkaar over de stoelleuningen heen aan: geen idee! ‘There is no difference!’, roept hij en hij buldert van het lachen. We hobbelen dan al een uur over slingerende weggetjes door de bergen van het eiland Evia.

Het uitzicht vanaf het hotelbalkon.

Kerkje tijdens een boottocht langs de eilanden voor de kust van Evia.

Evia is vrij onbekend voor Europese vakantiegangers, maar de Grieken zijn er dol op. Het ligt op maar 1,5 uur rijden van de hoofdstad Athene en is dus geliefd als weekendverblijf. Veel Atheners hebben er een tweede huis of boeken een hotel aan het strand om bij te komen van de drukke werkweek. 

Als wij – een groep van ongeveer twintig – er neerstrijken halverwege september, is het weer nog stralend en warm. In Nederland is de herfst al losgebarsten met slagregens en lage temperaturen, maar wij worden iedere dag getrakteerd op een mediterraan blauwe lucht en een heerlijk briesje van zee.

Wandelen wordt daarna soms wat moeilijker, maar wat genieten we. En we blijven genieten als we de rekening zien, want Griekenland is bepaald niet duur.

De onvermijdelijke Griekse salade en tzatziki bij La Cubana.

We zijn hier om te wandelen, maar bezoeken ook bezienswaardigheden. En we eten. Na aankomst in ons aan zee gelegen hotel worden we getrakteerd op een buffet met Griekse specialiteiten waar ik meteen al te veel van eet. 

Ik neem me voor om de volgende dag maar één keer op te scheppen, en houd me daar niet aan. 

Tussen de wandelingen door lunchen we af en toe in tavernes, meestal aan zee. Onze reisleider Berry bestelt daar ‘van alles en nog wat’, waarna wij ons tegoed doen aan Griekse salades, tzatziki, gegrilde sardines, inktvis, garnalen, souvlaki van kip, het houdt niet op.

In Stenia wordt de barbecue opgestookt voor de lunch.

Op een van de eerste dagen maken we een eenvoudige wandeling rondom Erétria, de plaats waar we verblijven. Dit rustige havenplaatsje, waar ook de pont naar het vaste land gaat, blijkt in de oudheid een centrum van Griekse cultuur te zijn geweest. Overal zijn opgravingen van tempels, een gymnasium, huizen. 

Maar de geschiedenis komt pas echt tot leven in het archeologische museum van Erétria. Voor twee of drie euro (dit hangt af van je leeftijd) krijg je toegang tot een kleine maar rijk uitgeruste schatkamer met voorwerpen uit zowel het dagelijks leven als grafkamers. Amforen, gouden sieraden en zelfs glas blijkt ruim 2.000 jaar te hebben overleefd. 

Na het museum slenteren we door de hete zon naar de haven, waar ons bij La Cubana weer zo’n heerlijke lunch wordt voorgezet. Een middagdutje zou nu wel een leuk idee zijn. Gelukkig is het hotel niet ver weg.

Bij iedere bocht ontvouwt zich weer een prachtig uitzicht op de zee. En diezelfde zee is ook onze bestemming.

Als we enigszins oververhit beneden aankomen, heeft Kristoforos de bus daar al geparkeerd. We pakken onze zwemspullen uit de bus en nemen een duik in het heldere blauwe water. Hiervoor zijn we gekomen!

Meteen is het landschap verlaten. Op een enkel dorpje na woont hier niemand. 

We stoppen in het dorp Stropones, dat bekendstaat om zijn aromatische tomaten en bonen. Als we uitstappen bij de kerk om inkopen te doen voor de lunch, komt de geur van vers brood ons al tegemoet. Met de rugzakken gevuld beginnen we aan een lange wandeling, vooral naar beneden.

Bakkersvrouw in Stropones.

De dagelijkse wandelingen houden ons slank – vertellen we onszelf. Op de dag van de grap over de Griekse wegen verlaten we het relatief dichtbevolkte laagland aan de zuidoostkant van het eiland en rijden we de bergen in.

Vissers op de boulevard van Chalkida. Aan de overkant: het vaste land van Griekenland.

In deze reis zit een ‘vrije dag’ die je kunt doorbrengen op het strand, maar een uitstapje naar de hoofdstad van het eiland, Chalkida, is echt een aanrader. De helft van Chalkida ligt op het eiland, en is met een brug van 45 meter verbonden met de andere helft, die op het vaste land ligt. Ga vooral even naar het kasteel Karababa. Het ligt op een heuvel met prachtig uitzicht op de baai.

Het uitzicht vanaf het kasteel van Chalkida over de baai.

8-daagse groepswandelvakantie

Evia is het op een na grootste eiland van Griekenland (na Kreta) en toch kent vrijwel niemand het. Het ligt op 1,5 uur rijden van Athene en biedt alles wat je van Griekenland mag verwachten. Heerlijke stranden, eindeloze natuur, hoge bergen, mooie wandelroutes en authentieke dorpen met terrassen aan zee.