Met ANWB’s fietsroute-expert Marieke
Oostenrijk
Topbestemming
Fietsen langs
de Donau
We trappen Duitsland uit en Oostenrijk in.
De rivier stroomt bemoedigend met ons mee, onze e-bike-banden ruisen zachtjes op de Treppelweg, het jaagpad op de oever.
Al na een uur bereiken we trappistenklooster Engelszell. In de Maria Hemelvaartskerk krioelt het van de gouden krullen, guirlandes en cherubijnen met dijen om in te bijten. Zuivere rococo. Wat een contrast met het kubistisch beschilderde plafond van het schip.
En dan die schrijnen met fonkelende skeletten en schedels overladen met glitters.
Een bizar feest der doden.
In de charmante ontbijtzaal bereiden mensen met bonte lycra truitjes zich voor op de eerste dag van de Donaufietsroute. Ook wij bestuderen tussen omelet en fruitsalade de routekaart.
Nemen we de linker- of rechteroever van de Donau? En hoe weten we dat we goed zitten?
Binnen een dag leren we dat foute keuzes niet bestaan. De route is uitstekend bewegwijzerd. Zolang je met de rivierstroming meefietst, kom je vanzelf in Wenen.
We nemen de Fähre naar de overkant: een veerboot als een peperkoekhuisje. Je zou graag een paar keer voor de lol op en neer varen, maar we moeten verder. Over een fietspad langs wollige korenweiden, een zilveren Donau en cafeetjes met schommelstoelen in de tuin.
Het is van een wonderbaarlijke schoonheid.
Het eindpunt van dag één is de Schlögener Schlinge, waar het harde graniet van het Boheems Massief de Donau in een bocht van 180 graden dwingt. Een natuurwonder dat je van bovenaf moet bekijken.
Even niet fietsen dus, maar een half uur bergwandelen naar een onbetaalbaar uitzicht. We sluiten de dag af met een flinke ijscoupe.
‘Ein Leben ohne Eis ist machbar aber sinnlos.’
De ijskaart heeft altijd gelijk.
Kunst & kloosters
We hebben een fijn dagritme: goed ontbijten, een flink stuk fietsen en dan lunchen met koffie en taart. Die Sachertorte, Marillenstrudel, Nusstorte en Linzer Torte fietsen we er wel weer af.
En zo houden we tijd over voor de schoonheid onderweg, zoals de kunstmusea in Krems (Kunsthalle), Tulln (Egon Schiele Museum) en Pöchlarn (Oskar Kokoschka Museum). En het Stadttheater in Grein, waar je in een eeuwenoud bourgeois theatertje mag rondneuzen.
Als het kon zou je alsnog bij de revue gaan.
Groot is het contrast met concentratiekamp Mauthausen, waar een Nederlands gesproken app ons langs barakken, steengroeves, gedenktekens en ontgoochelende verhalen voert.
In zes dagen passeren we vijf kloosters, kleine charmante abdijtjes en barokke kolossen, zoals de benedictijnenabdij van Melk (Stift Melk).
Allemachtig wat een kerkelijke rijkdom torent daar hoog boven het dorp uit. Je kunt er uren dwalen door zalen vol wandschilderingen, beeldhouwkunst en blinkende religieuze relikwieën. Indrukken die we laten bezinken op de boot van Melk naar Krems.
Even hoeven we niet te trappen.
De fietsen deinen mee op het achterdek van het luxe rivierschip, terwijl het landschap van de Wachau voorbijglijdt: heuvels bekleed met wijnranken, abrikozenboomgaarden als een stola om de nek van Willendorf en Spitz.
En wat een schilderijtje: die blauwe kerk van wijndorp Dürnstein.
Zomers dorpsfeest
Lonkt het fietsavontuur?
Deze reis kun jíj ook maken (dit jaar nog!) →
Op een zomers dorpsfeest drinken we bier aan lange tafels.
Na Krems stappen we weer op de e-bike. Het landschap is nu eens lieflijk met boomgaarden en veldbloemen, dan weer weids en strak.
Vlak voor Tulln ontdekken we een Heurige, een knus wijnrestaurantje onder een dak van druivenranken. De wijnboerenfamilie serveert prille grüner veltliner met een borrelplank. In Tulln en omgeving komen vermogende Weners uitblazen in hun buitenhuisjes op palen, met kano in de tuin. Er is een siertuinenpark en een Nibelungenfontein om trots op te zijn.
Op onze laatste fietsdag besluipen we Wenen via de Donau. Biertuinen, street art en een vuilverbrandingsfabriek als een kunstwerk (want beschilderd door kunstenaar Hundertwasser) schuiven voorbij.
En ineens staan we midden in de keizerstad. Een architectonische snoepwinkel doorsneden door fietspaden. Overal lonken paleizen, musea, parken en terrassen.
Waar onze fietsroute eindigt, begint een heel nieuw avontuur.
Marieke Theirlynck
ANWB fietsroute-expert
Marieke Theirlynck is route-expert bij de ANWB. Jaarlijks maakt ze tientallen fiets- en wandelroutes in Nederland. Elke zomer gaat ze op fietsvakantie, ergens in Europa.
‘We kiezen een route, parkeren de auto bij het startpunt en stappen voor vijf of zes dagen op de fiets. We trappen ongeveer 60 kilometer per dag van hotelletje naar hotelletje. Vaak stoppen we onderbroeken en een tandenborstel in de fietstas, maar nog lekkerder is een fietsreis met bagagevervoer. Dan staat je koffer als een trouwe hond op je te wachten in het volgende hotel.
Het fijne van zo’n fietsvakantie is de eenvoud. Je hoeft alleen maar aan te komen op het einddoel van de dag. Verder zie je wel wat de dag brengt. Even afstappen voor een kasteel, een praatje met een local, een geïmproviseerde picknick onder de fruitbomen of juist een lunch op een terras met uitzicht.
Dat gevoel van vrijheid. Onverslaanbaar!’
Oostenrijk
Topbestemming
Fietsen langs
de Donau
De Donaufietsroute van Passau naar Wenen is een klassieker: groen omzoomde Treppelwegen slingeren langs musea, kloosters, poederkleurige stadjes en wulpse wijngaarden. Én koffie met taart.
Door Marieke Theirlynck
ANWB fietsroute-expert
We nemen de Fähre naar de overkant: een veerboot als een peperkoekhuisje. Je zou graag een paar keer voor de lol op en neer varen, maar we moeten verder. Over een fietspad langs wollige korenweiden, een zilveren Donau en cafeetjes met schommelstoelen in de tuin.
Het is van een wonderbaarlijke schoonheid.
Het eindpunt van dag één is de Schlögener Schlinge, waar het harde graniet van het Boheems Massief de Donau in een bocht van 180 graden dwingt. Een natuurwonder dat je van bovenaf moet bekijken.
Even niet fietsen dus, maar een half uur bergwandelen naar een onbetaalbaar uitzicht. We sluiten de dag af met een flinke ijscoupe.
‘Ein Leben ohne Eis ist machbar aber sinnlos.’
De ijskaart heeft altijd gelijk.
De rivier stroomt bemoedigend met ons mee, onze e-bike-banden ruisen zachtjes op de Treppelweg, het jaagpad op de oever.
Al na een uur bereiken we trappistenklooster Engelszell. In de Maria Hemelvaartskerk krioelt het van de gouden krullen, guirlandes en cherubijnen met dijen om in te bijten. Zuivere rococo. Wat een contrast met het kubistisch beschilderde plafond van het schip.
En dan die schrijnen met fonkelende skeletten en schedels overladen met glitters.
Een bizar feest der doden.
In de charmante ontbijtzaal bereiden mensen met bonte lycra truitjes zich voor op de eerste dag van de Donaufietsroute. Ook wij bestuderen tussen omelet en fruitsalade de routekaart.
Nemen we de linker- of rechteroever van de Donau? En hoe weten we dat we goed zitten?
Binnen een dag leren we dat foute keuzes niet bestaan. De route is uitstekend bewegwijzerd. Zolang je met de rivierstroming meefietst, kom je vanzelf in Wenen.
We trappen Duitsland uit en Oostenrijk in.
In zes dagen passeren we vijf kloosters, kleine charmante abdijtjes en barokke kolossen, zoals de benedictijnenabdij van Melk (Stift Melk).
Allemachtig wat een kerkelijke rijkdom torent daar hoog boven het dorp uit. Je kunt er uren dwalen door zalen vol wandschilderingen, beeldhouwkunst en blinkende religieuze relikwieën. Indrukken die we laten bezinken op de boot van Melk naar Krems.
Even hoeven we niet te trappen.
De fietsen deinen mee op het achterdek van het luxe rivierschip, terwijl het landschap van de Wachau voorbijglijdt: heuvels bekleed met wijnranken, abrikozenboomgaarden als een stola om de nek van Willendorf en Spitz.
En wat een schilderijtje: die blauwe kerk van wijndorp Dürnstein.
Groot is het contrast met concentratiekamp Mauthausen, waar een Nederlands gesproken app ons langs barakken, steengroeves, gedenktekens en ontgoochelende verhalen voert.
We hebben een fijn dagritme: goed ontbijten, een flink stuk fietsen en dan lunchen met koffie en taart. Die Sachertorte, Marillenstrudel, Nusstorte en Linzer Torte fietsen we er wel weer af.
En zo houden we tijd over voor de schoonheid onderweg, zoals de kunstmusea in Krems (Kunsthalle), Tulln (Egon Schiele Museum) en Pöchlarn (Oskar Kokoschka Museum). Het Stadttheater in Grein, waar je in een eeuwenoud bourgeois theatertje mag rondneuzen.
Als het kon zou je alsnog bij de revue. gaan.
Kunst & kloosters
Lonkt het fietsavontuur?
Deze reis kun jíj ook maken (dit jaar nog!) →
Op onze laatste fietsdag besluipen we Wenen via de Donau. Biertuinen, street art en een vuilverbrandingsfabriek als een kunstwerk (want beschilderd door kunstenaar Hundertwasser) schuiven voorbij.
En ineens staan we midden in de keizerstad. Een architectonische snoepwinkel doorsneden door fietspaden. Overal lonken paleizen, musea, parken en terrassen.
Waar onze fietsroute eindigt, begint een heel nieuw avontuur.
Op een zomers dorpsfeest drinken we bier aan lange tafels.
Na Krems stappen we weer op de e-bike. Het landschap is nu eens lieflijk met boomgaarden en veldbloemen, dan weer weids en strak.
Vlak voor Tulln ontdekken we een Heurige, een knus wijnrestaurantje onder een dak van druivenranken. De wijnboerenfamilie serveert prille grüner veltliner met een borrelplank. In Tulln en omgeving komen vermogende Weners uitblazen in hun buitenhuisjes op palen, met kano in de tuin. Er is een siertuinenpark en een Nibelungenfontein om trots op te zijn.
Zomers dorpsfeest
Marieke Theirlynck
ANWB fietsroute-expert
Marieke Theirlynck is route-expert bij de ANWB. Jaarlijks maakt ze tientallen fiets- en wandelroutes in Nederland. Elke zomer gaat ze op fietsvakantie, ergens in Europa.
‘We kiezen een route, parkeren de auto bij het startpunt en stappen voor vijf of zes dagen op de fiets. We trappen ongeveer 60 kilometer per dag van hotelletje naar hotelletje. Vaak stoppen we onderbroeken en een tandenborstel in de fietstas, maar nog lekkerder is een fietsreis met bagagevervoer. Dan staat je koffer als een trouwe hond op je te wachten in het volgende hotel.
Het fijne van zo’n fietsvakantie is de eenvoud. Je hoeft alleen maar aan te komen op het einddoel van de dag. Verder zie je wel wat de dag brengt. Even afstappen voor een kasteel, een praatje met een local, een geïmproviseerde picknick onder de fruitbomen of juist een lunch op een terras met uitzicht.
Dat gevoel van vrijheid. Onverslaanbaar!’
Fietsen mee?
Zo gepiept, met de fietsendragers van Thule.
Nu bij ANWB
Maar er is meer!
Van rondje Bodensee tot langs de Loire.
Jouw fietsavontuur start hier