Van de Atlantische oceaan tot de woestijn: een tocht door Marokko die de zintuigen laat prikkelen. Want óveral waar je komt vind je kleuren, geuren en smaken in overvloed.

Voor deze reis heb ik bijzonder gezelschap: mijn moeder gaat mee op pad! We schelen 34 jaar, dus zullen we deze bestemming ongetwijfeld anders beleven.

In Casablanca kun je niet om de Hassan II-moskee heen, de grootste van Afrika. Vanwege de hoge minaret is het wat lastig om jezelf met de moskee vast te leggen. Maar vanaf een afstand levert het met de golven van de oceaan een fraai plaatje op.

Mijn fascinatie ligt in dit geval bij het exterieur, terwijl mijn moeder bij deze moskee – en eigenlijk bij ieder paleis, of mausoleum – gecharmeerd is van het interieur. Ze probeert telkens zoveel mogelijk van de verschillende ruimtes in zich op te nemen.

Wat steden betreft hebben we ook een andere smaak.

Tussen mijn moeder en Rabat is het liefde op het eerste gezicht. Vanwege de lange lanen, die doen denken aan de Champs-Élysées in Parijs, voelt het meteen als een echte koningsstad.  

Ik ben meer van de kleine dorpjes die we onderweg tegenkomen en het leven buiten de stad. Het is een genot om ‘het gewone leven’ op beeld vast te leggen.

Wat betreft eten liggen mijn moeder en ik wel op één lijn. Soepen en salades als starter, tal van goed gekruide hoofdgerechten en toetjes om je vingers bij af te likken.  

Uiteraard ontkom je niet aan de tajine: een heerlijke stoofpot met een kegelvormige deksel.

Merzouga in het zuidoosten is de poort naast het woestijnduingebied Erg Chebbi. Hier staan mensen vroeg op om een van de zandduinen te beklimmen en vanaf de top de zon op fenomenale wijze te zien opkomen. Of om ’m prachtig te zien ondergaan met lange schaduwen tussen de duinen.

Onderweg doorkruis je zo ontzettend veel verschillende landschappen. Naast de woestijn en prachtige stuwmeren tref je in het Atlasgebergte een opvallend rood gesteente aan, dat z’n kleur heeft gekregen na miljoenen jaren erosie.

Dat het om miljoenen jaren gaat, is te zien aan de fossielen die te vinden zijn in het gesteente.

Als we langs grotere plaatsen rijden valt op dat de huizenkleuren vaak naadloos opgaan in de omgeving. Vanaf een uitzichtpunt is dan goed te zien hoe ze langs een groene, vruchtbare strook zijn gebouwd.

Muziek, de prachtige Berberse tapijten, de kleurrijke kruiden, al het fruit en de honderden dadelsoorten, de oproep van de Imam, de dakterrassen van Marrakech, het onderhandelen bij de kraampjes van de medina.

Overal is het levendig en het verveelt nooit.

Wil jij net als Maurice en zijn moeder naar Marokko? Deze
rondreis kun je maken (mét ledenvoordeel!)
Meer info →

Tussen Marokko en Europa ligt slechts een dun strookje water maar de verschillen zijn groot.  

Het is voor mij geweldig om te zien hoe mijn moeder haar uiterste best doet om de gebruiken te begrijpen.

Dat leidt tot mooie gesprekken tussen ons, als we onze manier van leven vergelijken met wat we onderweg tegenkomen. Het zorgt er ook voor dat we beter begrijpen waar veel Nederlanders van Marokkaanse komaf vandaan komen.  

En alleen al daarom zou ik iedereen zo’n rondreis door dit prachtige, fascinerende land aanraden.