Motto: ‘Wij halen mensen achter de geraniums vandaan’

ANWB-lid sinds: 38 jaar

AutoMaatjes sinds: 1 jaar

Hoe werden jullie een chauffeurskoppel?

Jan: ‘Op een buurtfeest vertelde iemand dat hij voor AutoMaatje reed en dat leek mij ook hartstikke leuk. Zo kan ik het autorijden bijhouden en anderen helpen. Na een paar ritten zei ik tegen Els: ‘Dit is ook op jouw lijf geschreven’. Je komt met allerlei mensen in contact en maakt veel mee.’

Els: ‘Van sociale contacten bloei ik op. Voor mijn werk prikte ik altijd bloed bij mensen aan huis. Ik vind het heerlijk om weer op pad te gaan en mensen te kunnen helpen.’

Rijden jullie samen of ieder apart?

Els: ‘In principe hebben we allebei onze eigen ritten. Dat is vaak even afstemmen: we hebben één auto en rijden allebei zo’n vier ritten in de week.’

Jan: ‘Soms gaan we wel samen. Zoals laatst, toen een vrouw die slecht ter been is boodschappen wilde doen. Els nam haar onder de arm mee de winkel in, ik zette de auto weg en reed later weer voor. Ook bij ziekenhuisafspraken lopen we graag even mee.’

Waar gaan de meeste ritjes naartoe?

Els: ‘Vooral naar praktische en medische afspraken in de buurt, zoals de kapper, fysio of het ziekenhuis. Maar we brengen ook veel deelnemers - de meeste zijn wat ouder - naar het buurtcentrum, waar ze met elkaar koffiedrinken, eten en gezellig kletsen.’

Jan: ‘Op zondag breng ik een man naar de kerk, daarna haal ik ‘m op en rijd ‘m naar een restaurant voor een kop koffie en een broodje. Dan breng ik ‘m weer thuis.’

Els: ‘Je hoort het: wij zijn er óók om mensen achter de geraniums weg te halen.’

Zoveel draagt ANWB AutoMaatje bij

• 4.300 vrijwilligers

• 130 deelnemende gemeenten

• 42.500 minder mobiele mensen maken gebruik van AutoMaatje

• 1 miljoen AutoMaatje-ritten staan er in 2024 op de teller

• 12 miljoen kilometer is afgelegd

• Ontelbaar veel praatjes zijn er gemaakt

Jullie zijn meer dan chauffeurs alleen, zo te horen!

Jan: ‘Ik denk altijd: stel dat ík hulpbehoevend zou zijn, hoe zou ik dan behandeld willen worden? Een man die ik in en uit de auto moet tillen, zei laatst: ‘Goh, Jan, ik vind het zó fijn dat jij dit doet.’

Zelf stond hij zijn leven lang voor iedereen klaar, totdat hij niet meer kon. Nu is het tijd dat híj aan alle kanten geholpen wordt.’

Els: ‘Alle deelnemers zijn blij om iemand te zien en beginnen gelijk te kletsen. Ze vinden het ook leuk om je vaker terug te zien. Ik onthou dingen waarover ze praten en vraag daar een volgende keer naar. Daardoor voelen mensen zich gezien en gehoord.’

Welke rit zullen jullie niet snel vergeten?

Jan: ‘Een 86-jarige dame wilde naar haar allerbeste vriendin in Groningen. Het leek ons goed als Els mee zou gaan, stel dat mevrouw onderweg naar de wc zou moeten en hulp nodig had. Toen ik telefonisch polste of Els mee kon, vroeg ze: 'Heb je een leuke vrouw?'

Ze bleek niet alleen humor, maar ook prachtige verhalen te hebben. Over bijvoorbeeld de jaren dat ze in het buitenland woonde. Aangekomen bij de bestemming, zijn Els en ik heerlijk gaan lunchen en wandelen in de omgeving om de tijd te vullen.’

Els: ‘Toen we mevrouw weer thuisbrachten, zei ze met tranen in haar ogen: ‘Jullie hebben mij de dag van mijn leven bezorgd.’’

Het wekelijkse kopje koffie in het buurthuis, die vriendin die net te ver weg woont, de lokale bingo of het ziekenhuis. Wat de bestemming ook is, ANWB vindt het belangrijk dat iedereen mobiel kan zijn en onder de mensen blijft komen.

Daarom brengt ANWB AutoMaatje vrijwilligers met een eigen auto in contact met minder mobiele plaatsgenoten.

De vrijwillige chauffeurs rijden deelnemers niet alleen van A naar B, maar bieden ook een helpende hand en maken graag een praatje onderweg. 

Wat mooi. Blijven jullie voorlopig en route voor AutoMaatje? 

Jan: ‘Zolang we dit kunnen doen, gaan we door. Het is trouwens best vrijblijvend, als we een weekje niet kunnen, geven we geen beschikbaarheid op.’

Els: ‘Als ik dit niet meer zou doen, zou ik het missen. Meer nog dan mijn werk. Al die mensen die ik ontmoet: het is een feest!’