Mokums mooiste plek: langs de Amstel (Josephine), de Binnenkant (Tom)

ANWB-lid sinds: 1 maand (Josephine), 10 jaar (Tom, ANWB Golf) 

Stads-ommetjes sinds: 30 jaar

Hoe ontstond deze leuke vader-dochter-traditie?

Josephine: ‘We voelen allebei een onverklaarbare drang om de stad in te gaan, om er deel van uit te maken. Sinds ik me kan herinneren maken we samen ommetjes en zuigen alles wat we zien, horen en meemaken in ons op. Onderweg vertelt Tom weetjes en verhalen over bezienswaardigheden.’

Tom: ‘Bij mij zit die interesse in de stad er van jongs af aan in. Ik groeide op in een gezin van negen kinderen in Amsterdam-Zuid. Omdat er thuis weinig ruimte was, ging ik altijd naar buiten.

Als ik iets interessants tegenkwam, vroeg ik later aan mijn vader wat het was. Hij wist veel over de stad, na zijn pensionering werd hij stadsgids.’ 

Is het niet lastig om al die verhalen te onthouden?

Tom: ‘Dat gaat vanzelf, uit passie voor de stad. Ik weet overigens ook niet alles hoor, ook ik zoek dingen op.’

Josephine: ‘Op den duur waren het zoveel verhalen die Tom vertelde, dat ik me afvroeg hoe ik ze allemaal moest onthouden. “Schrijf ze op”, tipte Tom. Zo ontstond ons Instagramaccount Ommetje met Tom, dat inmiddels is uitgegroeid tot creatief merk. We gaven ook een boek uit: ‘Kijk omhoog, Amsterdam!’ Vol verbazingwekkende weetjes over de stad.’

Wat is zo’n opmerkelijk weetje waar menig Amsterdammer onwetend aan voorbij fietst?

Tom: ‘Aan de zijkant van het Paleis op de Dam is een appeltje in de muur gekerfd. Dit is het teken van de Provo’s, een protestbeweging tegen de gevestigde orde. De Provo’s waren maar twee jaar actief vanaf 1965, maar hadden een vooruitziende blik. Neem hun ‘wittefietsenplan’: gratis fietsen voor iedereen.’

Josephine: ‘Op de rand van de gevel van Paradiso, boven de ingang, kijkt een beeldje van Eberhard van der Laan uit op de stad. Hij zit er tevreden bij. Het beeldje - gemaakt door Streetart Frankey - heeft iets ontroerends. Altijd als ik langs Paradiso fiets, kijk ik eventjes omhoog.’

In de winter:
Rondje Jordaan (Tom): ‘Over de Bloemgracht en de Egelantiersgracht. Hier geniet ik midden in de stad van het buitenzijn. Veel mensen eten ‘s winters achter de ramen bij kaarslicht, heerlijk om te zien. Ik maak op elke hoek een praatje en spot hier en daar een muurschildering. Bijvoorbeeld van The London Police.’

De Reguliersgracht (Josephine): ‘De houten Amstelkerk op het Amstelveldje werd ooit gebouwd als noodkerk, maar staat er gelukkig nog steeds. Op het hoekje kijk ik altijd even binnen bij het Stadsherstelwinkeltje. Dan loop ik de gracht af met alle mooie bruggetjes. Ter hoogte van nummer 56 ga ik zitten op het bankje en kijk naar de huisjes aan de overkant.’

In de zomer:
Oud-West (Tom): ‘De Jan Pieter Heijestraat is een van mijn favoriete straten: druk, gezellig, met veel winkeltjes. Aan het einde loop je zo het Vondelpark in. Wist je dat hier vroeger een tram doorheen reed? Dat kun je je nu niet meer voorstellen.’

Plantagebuurt (Josephine): ‘De Plantage Middenlaan vind ik een prachtige straat, hier zie je nog twee oude ‘buitenverblijven’: Weltevreden en Welgelegen. Vanaf daar loop ik een mooi ommetje om Artis heen, via de Sarphatistraat en de oude pakhuizen op het Entrepotdok.’ 

Het favoriete Amsterdamse ommetje van Tom en Josephine

Hoe navigeren jullie door dit web aan weetjes?

Josephine: ‘We kiezen één plek in de stad uit waar we het over willen gaan hebben, dat kan van alles zijn: van een gek bruggetje in de Jordaan tot een openbaar kunstwerk. Daarna laten we ons leiden door de stad.’

Tom: ‘We kunnen vijf keer naar dezelfde plek gaan en telkens iets nieuws ontdekken. Dan kijken we goed om ons heen en omhoog, speurend naar nieuwe details. Soms zijn we twee uur verder en hebben we nog maar tweehonderd meter gelopen.’

Komend jaar viert Amsterdam haar 750e verjaardag. Putten jullie vooral uit deze rijke geschiedenis of kijken jullie ook naar het nu?

Josephine: ‘Beide. We zijn geen historici, maar hele enthousiaste stadsobservanten. Bij elk verhaal dat we vertellen, zorgen we wel dat er nú nog iets te bekijken valt op de plek waar het plaatsvond.’

Tom: ‘Neem de spiegeltjes die bevestigd zijn aan veel ramen in de Jordaan. Via deze ‘spionnetjes’ konden bewoners zien wie er aan de deur stond. Mensen die dit weten, zullen deze spiegeltjes koesteren.’

Josephine: ‘Amsterdam is een stad in ontwikkeling, dat is juist goed en leuk. Wel denk ik dat verhalen uit het verleden het heden verklaren. Bij het Meester Visserplein mondt een - voor Amsterdamse begrippen - grote weg uit, die abrupt stopt. Ooit was het plan om hier een snelweg door te trekken. Als Amsterdammers hier niet tegen hadden geprotesteerd, zag de binnenstad er nu compleet anders uit.’ 

Wat vinden jullie zelf het leukst aan jullie ommetjes? 

Tom: ‘De verbinding die we tot stand brengen met onze volgers, onderling, maar ook met hun omgeving. Wij openen mensen de ogen voor al het moois dat de stad te bieden heeft.’

Josephine: ‘Het valt me op dat veel mensen vooral op zichzelf en hun telefoon gefocust zijn. Wij brengen graag wat meer ontspanning en bewustzijn, door mensen om zich heen te laten kijken. De verhalen die we vertellen zijn niet van ons, wij brengen ze tot leven en geven ze door.’

Ook jij kunt op pad, mét Tom en Josephine in je broekzak. Het duo deelt hun ommetjes exclusief via hun (betaalde) nieuwsbrief. Als Kampioenlezer krijg je nu twee weken gratis toegang tot hun interactieve kaart vol ommetjes. Zoals de beeldenroute door Amsterdam-Zuid, vol levenslessen van beeldhouwers.

Ga naar kaart.ommetjemettom.nl en registreer met de code OMMETJEANWB. Trek je wandelschoenen aan, volg de kaart en vergeet niet af en toe omhoog te kijken!

Let op. Deze ommetjes worden je aangeboden door Ommetje met Tom. Vragen? Stel ze aan Tom en Josephine via hun website.