ANWB-lid sinds: 50 jaar

Blikopener: ‘Aardig zijn kost niets’

ANWB-vrijwilligers sinds: 6 jaar

Getrouwd sinds: 50 jaar

Hoe werden jullie vrijwilligers voor de ANWB? 

Izaäc: ‘In 2018 maakten we een groepskampeerreis met ANWB langs de Donau. Als er iets gedaan moest worden, pakten we dat als vanzelf op. Aan het eind van die reis vroeg de leiding: “Is dat niet iets voor jullie, reisbegeleider worden?” Toevallig hadden wij dezelfde gedachte!’ 

Maria: ‘Een paar jaar begeleidden we zelf kampeerreizen, later werden we ook voor andere vrijwilligersfuncties gevraagd.  

Nu inspecteren we ANWB-campings en werken we voor het Kinderfietsenplan: Izaäc haalt gebruikte fietsen op die mensen doneren aan kinderen zonder fiets, ik coördineer die ritten in de regio Zuid-Holland.’ 

Wat zijn jullie betrokken! Hoeveel tijd zijn jullie kwijt aan jullie vrijwilligerswerk? 

Maria: ‘Dat wisselt. Met de campinginspecties zijn we in de zomer drie maanden zoet, met vrije tijd tussendoor.  

Het Kinderfietsenplan doen we overal tussendoor. Ik zit ‘s avonds af en toe een uurtje achter mijn laptop, maar niet iedere avond hoor.’ 

Izaäc: ‘En ik haal gemiddeld één dag per maand fietsen op voor het Kinderfietsenplan.’ 

Waar halen jullie de tijd vandaan? 

Maria: ‘Inmiddels zijn we met pensioen. We hebben kinderen en kleinkinderen, voor wie we altijd klaarstaan, maar we houden genoeg tijd over.  

Ook toen we nog werkten – Izaäc in de bouwsector, ik in het onderwijs – deden we altijd vrijwilligerswerk. Zo waren we allebei jarenlang actief als jeugdwerker bij de kerk.’ 

Izaäc: ‘We rolden als het ware vanzelf in allerlei vrijwiligersfuncties. Meestal gericht op mensen die het moeilijker hadden, bijvoorbeeld vanwege sociaal-emotionele problemen of een lichamelijke beperking.’ 

Wat drijft jullie om dit allemaal te doen? 

Maria: ‘We zijn doeners en helpen anderen graag. Kamperen vinden we ook heerlijk, maar als dat alles is, voelt dat leeg. We willen ook betekenisvol bezig zijn, dat is onze diepste drijfveer.  

Je bent nooit klaar zolang je mensen om je heen hebt.’ 

Izaäc: ‘Als anderen kunnen genieten, geniet ik net zo hard mee. Daarbij geeft het voldoening om praktische dingen op te lossen.’ 

Maria: ‘Ja, dat is ook fijn om te doen. Izaäc gaat graag technische uitdagingen aan: achteruit rijden met een aanhanger in een drukke stad? Geen probleem voor hem. Ik heb dat met coördineren.’ 

Bijna de helft van de Nederlanders boven de 15 jaar zet zich minstens één keer per jaar in als vrijwilliger. Zij zorgen ervoor dat iedereen kan sporten, ontspannen, leren, eten, kortom: kan meedoen.  

Ook voor de ANWB zijn superveel vrijwilligers actief: onze maatschappelijke projecten zouden niet kunnen bestaan zonder onze vrijwilligers! 

Vrijwilligers verdienen natuurlijk het hele jaar door waardering, maar wil je graag iets extra’s terugdoen?  

7 december is dé dag om vrijwilligers te bedanken voor hun aandacht en inzet. Bijvoorbeeld met een persoonlijk kaartje, iets lekkers of een andere traktatie.  

Meer tips? Kijk op het vrijwilligersplatform NLvoorelkaar. 

Wat was een moment in jullie vrijwilligerscarrière dat jullie raakte? 

Izaäc: ‘Meestal staat de fiets die ik kom ophalen voor het Kinderfietsenplan al buiten klaar om in te laden. Op een dag zat er een reep chocolade op de bagagedrager met een briefje: “Wat fijn dat je dit doet”.  

Zó’n lief gebaar.  

De krant staat vol met slecht nieuws, maar er zijn gelukkig ook veel mensen met een warm hart.’ 

Maria: ‘Wat mij raakte was het echtpaar van 90 dat meeging op een reis, ter ere van hun 60-jarige huwelijk. Saampjes zaten ze te genieten. Halverwege de week werd meneer niet lekker; ik ging even bij ze langs met een kopje koffie. Ze waren zo dankbaar, alleen omdat ik even naar ze omkeek.  

Het kost niets om aardig te zijn.’ 

Een mooi voorbeeld van een maatschappelijk project van de ANWB waarbij de inzet van vrijwilligers onmisbaar is, is het ANWB Kinderfietsenplan. We zamelen gebruikte fietsen in, knappen ze op en zorgen dat ze bij kinderen terechtkomen die geen eigen fiets hebben. Vaak omdat de ouders zich dat niet kunnen veroorloven.  

Een fiets vergroot de wereld van een kind.  

In 2025 bestaat het Kinderfietsenplan 10 jaar! Inmiddels zijn er 70.000 fietsen ingezameld. Dat was nooit gelukt zonder de 200 vrijwilligers die actief zijn voor het Kinderfietsenplan.  

Er zijn dus nóg minstens 198 mensen zoals Izaäc en Maria. Te gek toch?! 

Heeft jullie gezamenlijke doel om er voor anderen te zijn ook invloed op jullie relatie? 

Izaäc: 'We doen dit zolang we elkaar kennen en zijn nu 50 jaar getrouwd. We weten niet beter dan dat we dit samen doen.’ 

Maria: ‘Doordat we allebei dezelfde intentie hebben, begrijpen we elkaar. We krijgen er allebei energie van om het anderen naar de zin te maken en dat doet onze relatie zeker goed.’

Wat is volgens jullie de waarde van vrijwilligers voor onze maatschappij? 

Izaäc: ‘Nederland kan niet zonder vrijwilligers.’ 

Maria: ‘Het omzien naar elkaar. Vrijwilliger zijn doe je met je hart, niet om er zelf beter van te worden.’